New Orleans Jazz zoals Louis Armstrong, Louis Prima of Louis Jordan het aan de man brachten dat was en is nog steeds hemels om naar te luisteren en dus was het met groot enthousiasme dat ik deze nieuwste van The Sazerac Swingers naar de cd speler transporteerde.
Voor de roots van deze 7-koppige formatie moeten we eigenlijk niet zo ver van huis want deze Jazz-Latin en Swing formatie heeft zijn thuisbasis in Duitsland. Bestaande uit Max ‘Guitar Love’ Oestersötebier, Roger Clarke-Johnson, Uli ‘Emile’ Twelker, Christian Altehülshorst, Tobias Link, Phillipp Sauer en Dr. David P Schweikard staan deze heren garant voor een portie onvervalste New Orleans jazz met enige calypso invloeden maar steeds swingend tot en met…
In 2013 brachten deze ‘The Sazerac Swingers’ hun debuut album op de markt met als titel ‘Three Guys Named Louis’ en daarmee verwijzen ze uiteraard naar de drie grote Louis’ die we kennen uit deze uit NO ontsproten swingende jazz stijl. Nog geen 2 jaar later is dan deze ‘It’s Never Too Late For A Happy Childhood’ het logische gevolg na al een zeer succesvolle campagne tot dusver.
Voor de opnamen van dit album deden ze beroep op enkele gastmuzikanten zoals de uit Kameroen afkomstige trompettist Terrence Ngassa die door een uitwisseling programma in Keulen belandde om zijn universitaire studies af te werken. Ook Fredy Omar Quiroz doet hier zijn duit in het zakje. Fredy Omar zelf heeft een enorm succes in New Orleans met zijn Latin Party band.
Opener ‘Flying Home’ is een typisch swingend NO jazz voorbeeldje dat van de hand is van Oestersötebier en Hampton waarbij het gemis naar deze stad uit Louisiana uitvoerig wordt bezongen… hey hey hey… Met de inbreng van Fredy Omar in ‘La Vampirita’ komen de calypso invloeden boven en de in Honduras geboren Fredy Omar is daardoor ook opgevoed in het Spaans wat dit nummer nog een extra exotische toets meegeeft.
Met covers van ‘Hello Dolly’ en ‘Angelina’ komen we terecht in de authentieke jazz waarvoor ze het doen en in ‘Hello Dolly’ benadert Terrence Ngassa wel griezelig kort het timbre van Louis Armstrong die met dit nummer een beter succes kende dan de film in feite was. Eén van mijn favorieten op dit album is zonder meer ‘The Sazerac Song’ een nummer met Vaudeville blues in verweven door toedoen van de blazers en gebracht zoals ze dit enkel in de ‘Deep South’ kunnen laten aanvoelen.
Eh La Ba… en met ‘Going Back To New Orleans’ zijn we ook met onze gedachten in het wereldberoemde Mardi Gras aangekomen en past uiteraard in de aankomend carnaval sfeer… nog enkel mijn parels bovenhalen. Jazz standaard ‘Mack The Knife’ wordt bij deze tot ‘Max The Knife’ getransformeerd en uiteraard past de stem van Louis… Terrence Ngassa hier perfect bij. Van die andere Louis krijgen we nog ‘Angelina’ en afsluiter is er nog Sidney Bechet zijn wondermooie ‘Petite Fleur’ uit 1952 en daarmee denk ik toch maar weer op replay te drukken…
Het resultaat van deze ‘It’s Never Too Late For A Happy Childwood’ is hemels en ik sluit me dan ook voor de volle 100% aan bij de titel van dit album. Met deze Sazerac Swingers wordt het ongetwijfeld een party till the cows come home…
|
Tracks:
Flying Home
La Vampirita (feat. Fredy Omar)
Alligator In My Garden Shed
Hello Dolly (feat. Terrence Ngassa)
The Sazerac Song
Going Back To New Orleans
Gum-Bo-Bah (feat. Fredy Omar)
That’s How You Got Killed Before
From A Logical Point Of View
Tiger Rag
Max The Knife (feat.Terrence Ngassa)
A Jazz Musician’s Life
They Call Him Zigaboo
Angelina-Zooma Zooma
Petite Fleur
|
more info:
year: 2015
artist: website
label: Castle Road Records
distribution:
promotion:
band:
Max ‘Guitar Love’ Oestersötebier
Roger Clarke-Johnson
Uli ‘Emile’ Twelker
Christian Altehülshorst
Tobias Link
Phillipp Sauer
Dr. David P Schweikard
Special guests
Fred Omar Quiraz – Terrence Ngassa – Ralph Gibson - Frank Johnny Schütten – Marten Bornmann – Resul Barini
|
